Schot
Met een zachte stem word ik welkom geheten. Carol verontschuldigt zich dat ze maar nauwelijks Nederlands spreekt. We praten daarom Engels met elkaar, geen probleem. Haar Engels heeft een onmiskenbare Schotse tongval.
Zodra bekend werd dat de Brexit een feit zou worden, was het bedrijf waar Carol voor werkt verhuisplannen gaan maken. De keuze viel op Nederland, regio Utrecht. Carol en Mike waren meeverhuisd en hadden zich op de Veluwe gevestigd. Voor wie de afstanden in Schotland gewend is, is het vanaf de Veluwe niet ver rijden naar Utrecht.
Mike was meubelmaker en begon hier zijn eigen werkplaats. Maar niet voor lang, want al snel merkte hij dat hij niet zo’n vaste hand meer had als vroeger. Toen de klachten erger werden en hij zich bij de arts meldde, werd duidelijk wat er aan de hand was. De diagnose ALS was als een mokerslag binnengekomen.
Zo lang als het hen gegeven was hadden ze willen genieten van het leven. Hun zoon Steve was met zijn vrouw en hun dochtertje ook in Nederland komen wonen, zodat ze nog zoveel mogelijk tijd samen hadden.
Maar vannacht had Mike de strijd op moeten geven en was hij overleden.
In Schotland waren Mike en Carol lid geweest van de Church of Scotland. Hoewel zij geen regelmatige kerkgangers waren, was hun geloof belangrijk voor hen. In Nederland was het nog niet gelukt om een kerk te vinden waar zij zich thuis voelden en zo waren zij in geestelijke zin “dakloos” geraakt. Maar Carol wilde graag dat de uitvaartdienst van Mike geleid zou worden door een predikant.
Hoewel ik gewend ben aan uitdagingen, was dit wel een bijzondere. Want wie moest ik benaderen voor een uitvaartdienst in het Engels, al over een paar dagen? Dus rondbellen in mijn netwerk, en ja, dan vinden we gelukkig een predikant die enkele jaren nota bene in Schotland een gemeente heeft gediend!
Carol reageert opgelucht, maar toch voelde het nog niet helemaal “af” en ik bespreek dit met Carol en Steve. Het gevoel klopt en we zoeken naar een passende aanvulling.
Op de dag van de uitvaart heeft de familie uit Schotland zich verzameld in de aula van het crematorium. De predikant spreekt woorden van troost en hoop.
De dienst wordt afgesloten met het bekende lied Amazing Grace, gespeeld door een doedelzakspeler. En als iedereen de laatste groet heeft gebracht en alleen Carol en Steve met zijn gezin in de aula zijn, speelt hij Loch Lomond, een bekend Schots volksliedje, over een vrouw die haar geliefde verloren heeft in een oneerlijke strijd.
Carols lippen bewegen geluidloos mee terwijl de tranen over haar gezicht biggelen: “You take the high road and I’ll take the low road; I’ll be in Scotland afore you”
En als het geluid van de doedelzak wegsterft, brengen Carol, Steve en Sarah een toost uit op het leven van Mike, met een glas Schotse whisky uit Loch Lomond.
Dirk Timmer
Via Humana Uitvaartverzorging
